انتخاب ناخودآگاه موسیقی
ما هیچ چیز رو به طور تصادفی انتخاب نمی‌کنیم، بلکه اونهایی رو انتخاب می‌کنیم که قبلاً در ناخودآگاه ما حضور داشتن مانند انتخاب ناخودآگاه موسیقی . همین که موسیقی آروممون میکنه و ما انتخاب کردیم که وارد دنیاش بشیم؛ خیلی خیلی قبل‌تر از اینکه تصمیم بگیریم بریم سمت موسیقی؛ یعنی جایی اون ته مهای قلبمون موسیقی رو انتخاب کرده بودیم.
ساز زدن از جمله مهارت‌هاییه که خیلی سخت به دست میاد. ما سنتوری‌ها هم مستثنی نیستیم. همیشه تو جلسات کلاس وقتی به صدای ساز استاد گوش می‌دیمو رقص مضراب‌هاشو می بینیم؛ سفری رو شروع می‌کنیم به دورترین و دست‌نیافته‌ترین نقطه‌های ذهنمون.
همیشه یه ای کاش بزرگ تو سرمون می‌چرخه که کاش صدای مضراب‌های منم همین بود. یه بار دلمو به دریا زدمو از استاد پرسیدم چرا صدای مضراب من حتی شبیه صدای مضراب شما هم نیست؟ و من باید چی‌کار کنم تا مثل شما بتونم سنتور بزنم؟
استاد لبخندی زد و نکاتی رو گفت که من تا الان از ذهنم پاک نشده و مطمئنم طلایی‌‌ترین نکته‌ی آموزش سازه.
ذهن خودت رو قبل از تمرین موسیقی آماده کن
قبل از شروع تمرین، خیلی مهمه که از طریق یه لیست ذهنی از انگیزه ها، اهداف، انتظارات، حواس پرتی های احتمالی و سعی و کوششت برای تمرین موسیقی آماده بشی.
همونطور که آماده تمرین میشی به خودت یادآوری کن که انگیزه‌ت برای تمرین موسیقی چیه؟ شاید به ظاهر چیز ساده ای باشه، اما درباره‌ش خوب فکر کن. این انگیزه‌ها میتونه منحصر به فرد باشه.
تعیین اهداف کوتاه مدت
نکته‌ی بعدی، تعیین یه هدف کوتاه مدته که می تونی اون رو در یه جلسه‌ی تمرینی به دست بیاری. دستیابی به اونچه که ذهن ما رو به تقویت مثبت رفتار و ما رو به بازگشت به عمل نگه می داره. اهداف تعیین شده، تو رو در جهت تمرین هدایت می کنن و بهت کمک می کنن تا استفاده از ابزار بی قید و شرط رو پیشگیری کنی.
با این وجود، اگر چه باید در طول جلسات تمرینمون اهداف را تعیین کنی ولی باید از انتظاراتی که بیش از حد زیاده هم دوری کنی. به عبارت دیگه، اهدافی برای هر جلسه تمرینی تعیین کن، اما انتظار نداشته باش هر بار این اهداف را به دست بیاری. فراموش نکن که انجام تمرین موسیقی به سادگی و لذت، خودش یه موفقیته. اگه امروز هدفت رو به دست نیاوردی، فردایی هم هست.
افکار ذهنی یا حواس پرتی ممکنه که در طول جلسه تمرینت به وجود بیاد، تلاش کن تا اونا رو به حداقل برسونی. مثلاً، گوشییتو خاموش کن. اگه شما رو ناراحت میکنه اشکالی نداره . این فقط طبیعت انسانیه و ذهن ماست که سرگردانه. فقط خودتو برگردون به جلسه تمرین و تمرکز کن. در نهایت، متعهد شو تا به شدت درگیر تمرین بشی و با تمام وجود انجامش بدی.
غلبه بر موانع تمرین موسیقی
آسونه که به خودت بگی قصد داری به طور دقیق تمرین کنی تا مثلاً ۱۵ دقیقه بعد، اما بیشتر از اون، موانعی بوجود میان. این موانع ممکنه تعویق، حواس پرتی، شک و تردید و در نهایت کمال گرایت باشن.
تداخل یک مشکل رایجه که می توانه با تکنیکای عادت سازی شکل پذیر باشه. به سادگی یه زمان و مکان رو انتخاب کن که اونجا می تونی خودت رو به تمرین متعهد کنی و اون رو یه هفته یا بیشتر ادامه بدی.
شاید قبلا به خودت گفته بودی که می خوای ۱۵ دقیقه بعد تمرین با تمرکز رو شروع کنی و شاید قبلا برای تو یادآورهای ذهنی از اختلالات احتمالی باشن، اما هنوز هم خودت رو دائما تو دامشون میندازی. در صورتی که این طوره، سعی کن جلسات تمرینت رو به بخش های کوچکتر تقسیم کنی. به جای یه جلسه ۱۵ دقیقه ای، سه جلسه ۵ دقیقه ای رو به فاصله های کوتاهتر تقسیم کن تا حواس پرتیت رو کم کنه.
وقتی حس کردی که به راحتی می تونی ۵ دقیقه رو متمرکز بمونی، به تدریج مدت زمان تمرینت رو افزایش بده. از طرفی هم یادت نره زمانی که تمرین میکنی، باید سعی کنی به اهدافی که برای خودت تعیین کردی، برسی.
استاد گفت، تو برای سازت وقت میذاری، برای تمرین وقت میذاری، قطعات رو درست می‌فهمی و کلی چیزایی که بهت گفتم رو درست انجام میدی اما همه‌ی این‌ها کافی نیست؛ تو یادت رفته مهم‌ترین نکته‌ی یادگیری موسیقی؛ صبره، باید قدم به قدم بری جلو و مطمئن باش هربار که تمرین می کنی پله‌ایه که تو رو به هدفت نزدیک‌تر میکنه و تجربه‌ی کافی رو به دست میاری تا روزی که رقص مضراب‌هات روی سیم‌های سنتور، همون آرامشی باشه که میخوای.